برناردو سیلوا، قربانی بزرگ تغییرات تاکتیکی گواردیولا

برناردو را در این فصل بیشتر در نقش False 9 دیده ایم که به نظر می رسد هنوز نتوانسته به خوبی خود را با آن وفق دهد. جدا از آمار صفر گل و صفر پاس گل در لیگ، به نظر می رسد هنوز به خوبی با نقش خود در تیم آشنا نیست و گاهی برای صاحب توپ شدن و حضور در جریان بازی، متمایل به جناحین می شود.

این که پپ گواردیولا یکی از بزرگ ترین مربیان عصر حاضر فوتبال است، موضوعی نیست که نیاز به اثبات داشته باشد. اما یکی از انتقادات بزرگی که تاکنون به وی وارد شده، نداشتن انعطاف پذیری تاکتیکی و اصرار بیش از حد به فوتبال مالکانه است. اما با نگاهی به بازی های این فصل پپ، می توان به این نتیجه رسید که او از این رویکرد تا حدودی عقب نشینی کرده و سعی دارد سبک فوتبال خود را به روز کند.
نتیجه کار، استفاده از سیستم ۴-۲-۳-۱ به جای ۴-۳-۳ آشنای پپ در منچستر سیتی است که روز به روز به یک سیستم ایده آل بیشتر شباهت پیدا می کند. اما هر تغییر سبکی قربانیان خاص خود را دارد و در این مورد به خصوص، بزرگترین قربانی تغییر سبک بازی آبی های منچستر، برناردو سیلوا بوده است.
برناردو که چهارمین سال حضور خود را در اتحاد سپری می کند، از ابتدا خود را به عنوان مهره ای تاثیرگذار در تفکرات تاکتیکی پپ اثبات کرد. در سال دوم حضورش در این تیم، در نبود کوین دی بروین که به علت مصدومیت اکثر بازی های فصل ۲۰۱۸-۱۹ را از دست داد، شاید مهم ترین ستاره تیمش بود و در کسب سه گانه داخلی این تیم، نقش به سزایی داشت. همچنین در کنار رونالدو، رکن اصلی درخشش تیم ملی پرتغال در مسابقات لیگ ملت های اروپا در آن سال بود.

https://ts7.tarafdari.com/contents/user732225/content-image/49996.jpg" width="1000" />

تاثیرگذاری برناردو سیلوا در بازی، چیزی بیش از ثبت گل و پاس گل است. با اینکه او در فصل ۱۸-۱۹ آمار نسبتا خوب ۷ گل و ۷ پاس گل و در فصل ۱۹-۲۰ هم ۶ گل و ۷ پاس گل را در بازی های لیگ ثبت کرده، اما این آمار به تنهایی گویای تاثیرگذاری وی بر بازی تیمش نیست. برناردو سیلوا از تکنیک به شدت بالا و توانایی دریبل زنی های ساده و ریز برخوردار است و می تواند در مواقع نیاز مالکیت توپ را برای تیم حفظ کند. همچنین با استفاده از خلاقیت خود، گاهی به خط دفاعی حریف نفوذ کرده و با استفاده از سانتر از جناحین برای تیم موقعیت سازی می کند. اما چرا این فصل از آن بازیکن شاداب و خلاق خبری نیست؟
پاسخ در تغییر سیستم کلی بازی نهفته است. در سال های اخیر تیم منچستر سیتی بیشتر با سیستم ۴-۳-۳ و استفاده از دو هافبک هجومی به مصاف رقبا می رفت و در این سیستم برناردو هم به عنوان وینگر راست و هم به عنوان هافبک هجومی به میدان می رفت. اما امسال که این تیم به سیستم ۴-۲-۳-۱ روی آورده، عملا پست هافبک هجومی در انحصار جادوگر بلژیکی درآمده و در پست وینگر راست قابلیت های برناردو خیلی مفید نخواهد بود. چرا که در این سیستم مهم ترین مشخصه بازی وینگر ها سرعت دادن به بازی است که دقیقا خلاف سبک بازی برناردو است و ریاض محرز و فران تورس در این پست به وی ترجیح داده می شوند.

https://ts7.tarafdari.com/contents/user732225/content-image/afp_en_b1f5f418218f75d26acd1e897279f01a08d40609.jpg" width="776" />

برناردو را در این فصل بیشتر در نقش False 9 دیده ایم که به نظر می رسد هنوز نتوانسته به خوبی خود را با آن وفق دهد. جدا از آمار صفر گل و صفر پاس گل در لیگ، به نظر می رسد هنوز به خوبی با نقش خود در تیم آشنا نیست و گاهی برای صاحب توپ شدن و حضور در جریان بازی، متمایل به جناحین می شود. چیزی که در بازی شب گذشته مقابل برایتون هم به چشم می آمد.
در هر صورت به نظر می رسد برناردو محکوم به وفق دادن خود با پست جدید است وگرنه باید برای یافتن دقایق بیشتر بازی منتظر مصدومیت طولانی مدت دی بروین و شانس بازی در پست هافبک هجومی باشد. مسابقات یورو در راه است و با توجه به ترافیک عجیب بازیکنان هجومی در تیم ملی پرتغال، جایگاه ثابت وی تهدید می شود. با توجه به اینکه جام جهانی هم در راه است، شاید چاره کار برناردو سیلوای ۲۶ ساله، انتقال به تیمی دیگر باشد.