بررسی پرونده بیماری رایج میان پیشکسوتان و اساطیر فوتبال
مرگ تدریجی در اثر زوال عقل | این فوتبال بود که پدر من را کشت!
طرفداری / به نقل از دویچه وله، اوایل این ماه نورما چارلتون همسر "سر بابی چارلتون" اسطوره انگلیسی برنده جام جهانی، اعلام کرد او به بیماری زوال عقل مبتلا شده است. از میان 11 بازیکن سه شیر ها که ژرمن ها را در فینال جام جهانی در سال 1966 شکست داده اند که هنوز هم تنها موفقیت بزرگ تیم ملی انگلیس و تنها جام جهانی برده شده تیم ملی این کشور است، تنها طی دو سال گذشته چهار بازیکن بر اثر ابتلا به زوال عقل در گذشته اند؛ ری ویلسون، مارتین پیترز، جکی چارلتون برادر بابی چارلتون و در پایان ماه اکتبر، همبازی سابق او در منچستریونایتد، نوبی استایلز.
دکتر ویلیام استوارت به دویچه وله می گوید:
این پدیده مطابق با یافته های ما در سال گذشته است و اتفاقی نیست؛ که تصویری از افزایش خطر ابتلا به بیماری تخریب عصبی در فوتبال حرفه ای را نشان می دهد.
یک سال پیش، محقق دانشگاه گلاسگو و تیم تحقیقاتی وی نتایجی از پژوهشی درباره علل مرگ بیش از 7500 بازیکن حرفه ای سابق اسکاتلند را منتشر کردند. گروه دکتر استوارت دریافتند که در میان فوتبالیست های حرفه ای، خطر مرگ ناشی از آلزایمر، پارکینسون یا سایر بیماری های مرتبط با آن، سه و نیم برابر بیشتر از عموم مردم است!
روسای فوتبال باید کاری انجام دهند
داون آستل درد خانواده چارلتون را تجربه کرده است. او پدر خود "جف آستل" مهاجم سابق وست برومویچ را در سال 2002 و در سن 59 سالگی که از زوال عقل شدید رنج برده بود از دست داد. جف آستل یک مهاجم میانی بود که با ضربات سر محکم به توپ شناخته می شد. وی بر اثر آنسفالوپاتی مزمن ناشی از ضربه یا CTE درگذشت، این عارضه خطرناک ناشی از صدمات مکرر سر که تا حد زیادی در میان بازیکنان فوتبال آمریکایی شایع بوده، تنها پس از مرگ فرد مبتلا قابل تشخیص است. فرزند آستل این حادثه را با اندوه توضیح می دهد:
آسیب شناس توصیف کرد مغز پدرم چقدر آسیب دیده است. به نظر می رسید مغز یک بوکسور بوده باشد. او گفت عامل اصلی این آسیب، ورزش فوتبال است. به عبارت دیگر، این کار پدر من بود که باعث مرگ وی شد.
داون كه 5 سال پیش بنیادی با نام پدرش را تأسیس كرد می گوید:
در آن زمان موضوع مانند حالا آشکار نبود. اطلاعات کافی موجود نیست. اکنون ما می دانیم این خطر بزرگ و عظیم برای فوتبالیست ها وجود دارد. روسای فوتبال باید کاری انجام دهند.
https://s4.uupload.ir/files/qjsb_55580521_401_weal.jpg" />
از پوشکاس تا مولر، آژیر خطر برای فوتبالیست های سراسر جهان
در فوریه سال 2020، اتحادیه فوتبال انگلستان (FA) دستورالعمل های جدیدی را توصیه کرد که به کودکان 11 ساله یا کمتر توصیه نمی شود که در تمرینات با سر به توپ ضربه بزنند. اتحادیه های فوتبال اسکاتلند و ایرلند شمالی نیز به سرعت این روند را دنبال کردند. با این حال، این سه کشور فقط سه عضو از 200 عضو فیفا هستند.
متخصص مغز و اعصاب، دکتر استوارت ابراز تاسف می کند و ادامه می دهد:
تاکنون این مسئله مهم جهانی فراتر از بریتانیا گسترش نیافته است.
سرخوردگی او قابل درک است، به دلیل اینکه فقط در انگلیس نیست که موارد زیادی از فوتبالیست های سابق مبتلا به این بیماری شناخته شده است. افسانه مجارستانی، فرانس پوشکاش ستاره رئال مادرید در دهه 1950 و 1960 میلادی به عنوان یک نمونه مشهور در سال 2006 بر اثر بیماری آلزایمر درگذشت. سپس هیلدرالدو لوییز بلینی، کاپیتان تیم ملی برزیل که قهرمانی در جام جهانی 1958 را در کارنامه دارد پس از مرگ در سال 2014 تشخیص داده شد به CTE دچار شده است. خوزه لوئیس براون آرژانتینی قهرمان جام جهانی 1978 در سال 2019 تنها در سن 62 سالگی بر اثر بیماری آلزایمر فوت کرد. مانشافت نیز از این قاعده مستثنی نیست. گرد مولر و هورست دیتر هوتگس، اعضای تیم برنده جام جهانی 1974 آلمان غربی در حال حاضر باید در خانه های سالمندان تحت مراقبت باشند. "هلموت هالر" که در فینال جام جهانی 1966 گلزنی کرد، در سال 2002 با ابتلا به مریضی پارکینسون و زوال عقل شدید درگذشت.
"اینگو هیملت" متخصص در زمینه ضربات مغزی مربوط به ورزش در دانشگاه ورزش آلمان در کلن می گوید:
هنوز هیچ مدرکی اثبات نمی کند که سر زدن مداوم به یک توپ لزوما منجر به CTE و زوال عقل شود.
طبق گفته پروفسور "اینگا کورته" از دانشگاه لودویگ ماکسیمیلیان در مونیخ، هنوز مشخص نیست آیا منع توپ زدن بازیکنان زیر 12 سال تاثیری داشته باشد:
کودکان زیر 12 سال به ندرت به توپ سر می زنند، در سوی مقابل نوجوانان بیشتر این کار را می کنند. در مطالعات ما، نشانه هایی از تغییر در ساختار مغز و عملکرد آن در نوجوانان پیدا کرده ایم.
به گفته كورته، یك مطالعه كلی در قاره اروپا درباره ی این مسئله كه حدود 130 نوجوان را شامل می شود هم اكنون در دست اقدام است و انتظار می رود نتایج چند ماه دیگر اعلام شود. داون آستل و بنیاد او همچنان از کاهش آموزش های ضربات سر در پایه های نونهالان و نوجوانان دفاع می کند و امیدوارند تشخیص بیماری سر بابی چارلتون بتواند توجه بیشتری را به این موضوع مهم معطوف کند.
