بازنشر
به بهانه سالروز اتحاد دو آلمان؛ جایی که اتحاد باشد، همیشه پیروزی هم هست
طرفداری | اتحاد دوباره آلمان در ۳ اکتبر ۱۹۹۰ با پیوستن آلمان شرقی به جمهوری فدرال آلمان که با نام آلمان غربی شناخته می‌شد، رخ داد. این اتحاد موجب پیدایش آلمان کنونی شد. اتفاق پیش آمده در همه عرصه ها تاثیر مستقیم و بسزایی گذاشت و یکی از مهم ترین آنها، ورزش بود که با یکی شدن شرق و غرب، منتخب ورزشکاران با نام آلمان متحد به میدان میرفتند.
حال نگاهی کلی و مختصر به ورزشکاران آلمان شرقی می اندازیم که پس از وحدتی دوباره به فعالیت ورزشی خود ادامه دادند و افتخارات فراوانی کسب کردند:
پیش از فروپاشی دیوار برلین، کاتارینا ویت (Katarina Witt) در سال 1984 در سارایوو و در سال 1988 در کالگری طلای المپیک را برای آلمان شرقی به دست آورد. از اواخر فعالیت خود، به عنوان یک متخصص در برنامه های تلویزیونی ظاهر شد و در بازیگری نیز تجربه حضور دارد. سوابق ورزشی او را به یکی از موفق ترین چهره های اسکیت باز در تمام دوران تبدیل کرده است.
هایکه درکسله (Heike Drechsler) پیش از اتحاد مجدد آلمان به مدال نقره و برنز المپیک و طلا و نقره و برنز قهرمانی جهان دست یافت. او اولین بار در سال 1992 و در پرش طول طلای المپیک را در بارسلونا به دست آورد. در سال 2000، در سیدنی، او موفق شد موفقیت خود را تکرار کند. در آغاز دهه 1990 دوپینگ و گذشته اشتازی (سازمان اطلاعاتی آلمان شرقی) او مشخص شد، به همین دلیل او دیگر یک ورزشکار محبوب در سراسر آلمان نیست.
در سال 1992، شناگر 14 ساله فرانزیسکا فان آلمزیک (Franziska van Almsick) هنگام شکستن یک رکورد جهانی در ماده 50 متر آزاد، توجه ها را به خود جلب کرد. در المپیک بارسلونا، او دو مدال نقره و یک برنز کسب کرد و یکی از اولین ستاره های ورزشی آلمان تازه اتحاد یافته بود. او توانست سه بار جایزه زن ورزش سال آلمان را از آن خود کند و امروز نیز به عنوان یک چهره محبوب باقی مانده است.
هنری ماسکه (Henry Maske) قبلاً در ارتش آلمان کمونیستی سابقه خدمت داشت و در بازیهای المپیک 1988 در سئول برای آلمان شرقی مدال طلا گرفت. وی در سال 1990 حرفه ای شد و سه سال بعد در مسابقات سنگین وزن به مقام قهرمانی جهان دست یافت. در سال 2010 او در نقش نماد بوکس آلمان، "ماکس اشملینگ" در یک فیلم سینمایی نیز بعنوان بازیگر نقش ایفا کرد.
ماتیاس سامر (Matthias Sammer) یکی از با استعدادترین فوتبالیست های آلمان شرقی در اواخر دهه 1980 بود. در سال 1990 از درسدن به اشتوتگارت نقل مکان کرد و اندکی پس از آن قهرمان بوندسلیگا شد. وی پس از مدت کوتاهی حضور در اینترمیلان، به آلمان بازگشت تا در بروسیا دورتموند توپ بزند و در آنجا توانست دو عنوان قهرمانی بوندسلیگا و لیگ قهرمانان اروپا را کسب کند. او همچنین ستاره مانشافت در قهرمانی یورو 96 بود و بهترین بازیکن سال اروپا لقب گرفت.
درست مانند ماتیاس سامر، اولف کرشتن (Ulf Kirsten) در سال 1990 از دینامو درسدن جدا شد تا فوتبال را در منطقه غرب آلمان متحد دنبال کند. در بایرلورکوزن با 182 گل در 350 بازی، به یکی از موفق ترین گلزنان تاریخ بوندس لیگا تبدیل شد.
پرتاب کنندگان دیسک لارس ریدل (Lars Riedel) و یورگن شولت (Jürgen Schult) در سالهای پس از اتحاد آلمان بر رشته ورزشی خود سلطه داشتند. شولت طلای المپیک را در سال 1988 برای آلمان کمونیستی به دست آورد و لارس ریدل نیز توانست 5 عنوان جهانی و طلای المپیک در سال 1996 را به دست آورد. شولت همچنان رکورد طولانی ترین پرتاب دیسک در جهان را در اختیار دارد، اما همیشه هرگونه اتهام دوپینگ را رد کرده است.
پس از یک طلای المپیک در سال 1988 برای آلمان شرقی، اولاف لودویگ (Olaf Ludwig) در سال 1990 در غرب حرفه ای شد. در همان سال در سه مرحله تور دو فرانس برنده شد و پیراهن سبز دوومیدانی ها را کسب کرد. در سال 1992 وی در آخرین مرحله تور در شانزه لیزه در پاریس و جام جهانی جاده UCI قهرمان شد.
تعدادی از دوچرخه سواران جاده ای، پس از آموزش مشترک در آلمان بلوک شرق، از لودویگ پیروی کردند. دو تن موفق از آنها اریک زابل (Erik Zabel) و یان اولریش (Jan Ullrich) بودند که 6 بار پیاپی در توردوفرانس پیراهن سبز را به دست آوردند. اولریش اولین آلمانی بود که در سال 1997 قهرمان تور فرانسه شد. هر چند پس از آن مشخص شد هر دو در طول کار خود دوپینگ کرده بودند.
ینس وایسفلوگ (Jens Weißflog) یکی از موفق ترین اسکی بازان پرشی در تاریخ این ورزش است. این ورزشکار یک بار در بازی های المپیک زمستانی در سال 1984 و دو بار در سال 1994 مدال طلا گرفت. او با 33 پیروزی در جام جهانی موفق ترین جامپر اسکی آلمان است.
چهار ورزشکار سابق آلمان شرقی در آغاز دهه 1990 پدیدآورنده یک جهش مهم در رشته ورزشی خود بودند. فرانک لاک (Frank Luck)، مارک کیرشنر (Mark Kirchner)، اسون فیشر (Sven Fischer) و ریکو گروس (Ricco Groß) آنها هسته اصلی تیم ترکیبی دو نفره قهرمانان بیاتلون (ورزش دوگانه) آلمان را تشکیل دادند که در بازیهای المپیک زمستانی 1992، 1994 و 1998 مدال طلا گرفت. آنها همچنین به صورت انفرادی و گروهی به مقام های مختلف قهرمانی جهان دست یافتند.
بیرگیت فیشر اشمیت (Birgit Fischer) در شش دوره المپیک تابستانی از 1980 در مسکو تا 2004 در آتن شرکت کرد. به طرز شگفت انگیزی، در هر رقابتی که شرکت می کرد، حداقل یک مدال طلا کسب می کرد و اکنون با کسب 8 مدال طلا او موفق ترین آلمانی در تاریخ المپیک است. این ورزشکار متولد براندنبورگ سرانجام در سال 2012 و در سن 50 سالگی به کار خود پایان داد.
