نقش اتاق بازرگانی ایران - تاشکند در انتخاب سرمربی فراری ذوب آهن

ذوبی ها در جریان بازی های لیگ نوزدهم توانستند یک قرارداد تاریخی را در فوتبال ایران را به ثبت برسانند. آنها در دی ماه 98 توانستند با یک مربی که مهم ترین افتخار دوران مربیگری اش نشستن روی نیمکت تیم ملی لبنان بود، قرارداد خیره کننده 350 هزار دلاری ببندند.

به گزارش طرفداری، ذوبی ها لیگ نوزدهم را در حالی آغاز کردند که علیرضا منصوریان را در ادامه بازی های فصل قبل روی نیمکت خود داشتند اما دیری نپایید نتایج ضعیف ذوبی ها باعث شد تا این مربی کنار برود و ذوبی ها به دنبال استخدام یک مربی جدید باشند. اتفاقی که در روزهای پایانی دی ماه 98 بالاخره افتاد و اصفهانی ها توانستند یک مربی ناآشنا برای فوتبالدوستان ایرانی را به خدمت بگیرند. کسی که در کارنامه خود حضور در تیم هایی مانند پاختاکور ازبکستان و تیم ملی لبنان را داشت.

تا اینجا هیچ مسئله خاصی وجود نداشت و روند استخدام یک خارجی برای حضور در فوتبال ایران پیش رفت و می شد تصور کرد که باز هم یکی از تیم های ایرانی به دنبال خرید یک مربی هستند که در نهایت خرجی روی دست باشگاه گذاشته باشد. اما این اتفاق از آنجایی عجیب می شود که مبلغ نوشته شده در قرارداد این مربی، رقمی به شدت تعجب برانگیز نسبت به رقم واقعی این مربی بود.

رادولوویچ در حالی که در دوران حضور در تاشکند با ماهی 8000 دلار مشغول به کار بوده حالا می توانست مبلغی رویایی را در قرارداد خود ببیند. قرارداد این مربی در تیم قبلی اش 10 ماهه بود اما باز هم با احتساب یک ساله بودن می شد تصور کرد وی سالانه 96 هزار دلار می تواند دریافتی داشته باشد. این را بگذارید کنار این که رقم وی در سایت ترانسفر مارکت هم 100 هزار دلار قید شده است.

این مربی که هرگز نتوانسته در رنکینگ مربیان حاضر در فوتبال دنیا به رده قابل اعتنایی برسد و جایگاهی زیر پانصد را هرگز به چشم ندیده است برای یک نیم فصل با مبلغ 350 هزار دلار با ذوبی ها قرار داد خود را امضا می کند! این را در نظر داشته باشید که رادولوویچ آخرین بار دارای رتبه 1176 در میان مربیان حاضر در فوتبال دنیا بوده است. او پس از اتفاقات مربوط به کرونا، ایران را ترک کرد و پس از آن هیچگاه به ایران باز نگشت و متاسفانه بیشتر مبلغ مربوط به قرارداد خود را نیز از ذوبی ها گرفته بود!

در دورانی که ذوبی ها به دنبال سرمربی بودند یکی دو مربی به آنها معرفی شده بود که طبیعتا در بدترین حالت هم از مرد مونته نگرویی سرتر بودند. یکی از این دو مربی چرنیچوف، سرمربی روسی با رتبه 378 در رنکینگ مربیان فوتبال دنیا بوده که قیمت وی برای قرارداد یک ساله با سبزپوشان 216 هزار دلار بوده اما به دلایلی که شنیده می شود به اتاق بازرگانی تهران – تاشکند مربوط می شود ترجیح بر آن بود که رادولوویچ با قیمت سرسام آور پا به ایران و اصفهان بگذارد.

قرارداد عجیب ذوبی ها با سرمربی سابق تیم ملی لبنان باعث شده تا اکنون دو عضو مهم این باشگاه یعنی جواد محمدی، مدیرعامل ذوبی ها و عباسی، رئیس هیات مدیره آنها مجبور به پاسخگویی به مراجع بالاتر باشند. البته این موضوع قطعا تنها مراجع بالاتر برای پاسخ خواستن از مدیران عالی رتبه باشگاه ذوب آهن نبوده چرا که مورد دیگری در کارنامه مدیریتی این تیم  از اردیبهشت ماه امسال به چشم می خورد. در این باره شنیده می شود جواد محمدی، مدیرعامل ذوبی ها از ابتدای اردیبهشت ماه در محل کار خود حاضر نشده و همه کارهای اجرایی باشگاه را به شخصی به نام مهدی بیاتی سپرده است و همین موضوع نیز باعث اعتراض تعدادی از مدیران حاضر در هیات مدیره و البته بازیکنان این تیم شد.

همه اتفاقاتی که از تیم ذوب آهن شنیده شد و در بالا شرح آن رفت باعث شد تا در آخرین جلسه هیات مدیره باشگاه، سه نفر از اعضای هیات مدیره حکم به تغییر جواد محمدی بدهند و با توجه به پنج نفره بودن هیات مدیره ذوب آهن در نهایت تصویب شد که با نظر سه عضو یعنی جمشیدی، فریدونی و کاظمی جواد محمدی برکنار شد و جمشیدی به عنوان سرپرست باشگاه کار خود را آغاز کرد. درباره اعضای حاضر در هیات مدیره ذوبی ها به گوش می رسد که یکی از آنها نماینده شستا در هیات مدیره است که البته او یکی از سه نفری بود که رای به برکناری محمدی داد.

در نهایت اگر بخواهیم به شرایط فعلی ذوبی ها اشاره کنیم باید بگوییم که همچنان از اصفهان به  گوش می رسد که پیگیری درباره اتفاقاتی که در این باشگاه افتاده و ابهاماتی به وجود آورده است ادامه دارد و مسئولان ذیربط حتی با وجود برکناری محمدی، کماکان به دنبال این هستند تا از چند و چون ماجرا به طور کامل اطلاع پیدا کنند.

یکی از اعضای هیات مدیره ذوب آهن که با اتاق بازرگانی تهران تاشکند ارتباط دارد، می تواند به این سوال پاسخ بدهاد که چگونه جناب رادولوویچ که برای یک فصل 100 هزار دلار هم دستمزد نمی گرفت، در اصفهان قرارداد 350 هزار دلاری بست؟ این مربی به بهانه کرونا از ایران فرار کرد و دیگر برنگشت اما معمای حل نشده اتاق بازرگانی ایران و تاشکند همچنان وجود دارد!