? ده سال از اکران شاهکار کریستوفر نولان، تلقین گذشت.
در پایان فیلم «تلقین» کاب با بازی دیکاپریو در نهایت پس از گذراندن زمانی طولانی در رویا به خانه و خانواده‌اش بازمیگردد. سکانس پایانی همان سکانس معروف چرخش فرفره است که مشخص نمی‌شود کاب در رویا یا واقعیت به سر می‌برد.
تاحدودی می‌توان گفت پاسخ به این سوال چیزی را مشخص نخواهد کرد. کاب چه در رویا و چه در واقعیت، چیزی را به عنوان واقعیت قبول می‌کند و در آن زندگی را ادامه خواهد داد.
- ?️ کریستوفر نولان در سال 2015 نکاتی را درباره پایان فیلم تلقین ذکر کرد:
«پایان آن فیلم به گونه ای بود که کاب در کنار فرزندانش بود. در واقعیت درونی و سوبژکتیو ذهن خودش بود. او دیگر اهمیت نمی‌داد. این یعنی شاید همه مراحل واقعیت دارای اعتبار هستند.
من قبل از اینکه با مردم روبه‌رو شوم از سینما خارج می‌شوم. مخاطیان عکس العمل بسیار شدیدی از خودشان نشان می‌دهند؛ معمولا با مقداری گله و شکایت.
مساله این است که پایان این فیلم برای مخاطبان، به شکلی مطلق و عینی اهمیت دارد. در حالی که وقتی من فیلم را تماشا می‌کنم، گونه ای تخیل و واقعیتی مجازی را می‌بینم.
من این سوال که «رویاست یا واقعیت؟» را درباره تمام فیلم‌هایم از خودم پرسیده ام. برای مردم مهم است چون این خاصیتی است که واقعیت با خود به همراه دارد. واقعیت اهمیت دارد.»
- ?️ دیکاپریو نیز در مورد پایان فیلم با بی اطلاعی صحبت می‌کند:
«چه اتفاقی افتاد؟ ایده ای ندارم. گاهی اوقات شما فقط روی کاراکتر تمرکز می‌کنید.
در اصل من هم درگیر پایان فیلم هستم. وقتی که ذهن نولان و همه آن قطعات پازل کنار هم قرار میگرفتند، همه در تلاش بودند که دائما قطعات پازل را کنار هم بگذارند.»
