آنالیز تاکتیکی بازی لیورپول در مقابل لسترسیتی؛ آواز قهرمانی!

http://tarafdari.com" target="_blank">اختصاصی طرفداری- پنجشنبه شب شاهد بازی بزرگ هفته 19 لیگ برتر انگلستان میان لیورپول و لسترسیتی، تیم های اول و دوم جدول بودیم. این بازی با https://www.tarafdari.com/node/1495418" target="_blank">پیروزی 4-0 لیورپول برابر لسترسیتی به پایان رسید بدون آنکه شاگردان راجرز حتی یک شوت به سمت دروازه حریف خود داشته باشند! کلوپ با تاکتیک های خود در دفاع و حمله تیم لستر را به طور کامل خنثی کرده و کنترل بازی را در دست داشت و در نهایت توانست با 4 گل زده و چند فرصت مسلم گلزنی از دست رفته اختلاف خود با تیم دوم را به 13 امتیاز آن هم با یک بازی کمتر برساند. در این مطلب به تاکتیک های مورد استفاده توسط کلوپ در این بازی می پردازیم.

ترکیب ها

چینش ابتدایی تیم لیورپول به مانند دیگر بازی ها 3-3-4 بود. دو تغییر در ترکیب لیورپول نسبت به بازی قبلی آن ها با واتفورد اعمال شده بود. در این بازی رابرتسون از ابتدا کار را آغاز کرد و نبی کیتا جایگزین جیمز میلنر شده بود. دیگر نفرات ترکیب لیورپول به مانند بازی قبلی آن ها با واتفورد بود.

در آن سوی میدان، تیم میزبان با چینش 1-4-1-4 وارد میدان شد که در هنگام دفاع این چینش به 1-4-5 تغییر شکل پیدا می کرد. تمامی مهره های لسترسیتی در این بازی بدون تغییر نسبت به بازی گذشته آن ها در مقابل منچسترسیتی بود. چینش و ترکیب ابتدایی دو تیم را در تصویر زیر مشاهده می کنید:

https://api.tarafdari.com/1/1_10.PNG" width="1152" />

لیورپول در دفاع

یورگن کلوپ برای افزایش استحکام دفاعی تیم خود و افزایش تعداد نفرات خط دفاعی در برابر ضد حملات لسترسیتی دست به یک تغییر زد. از طرفی یورگن کلوپ در این بازی به بالا بازی کردن فولبک های خود نیاز داشت و تاثیر بالا بازی کردن فولبک ها در کسب این نتیجه قابل شهود بود و از طرفی هم نیاز به افزایش تعداد نفرات در خط دفاعی خود داشت.

لیورپول در اکثر بازی های این فصل در هنگام حملات چینش خود را به 3-5-2 تغییر می دهد و در خط دفاع این تیم تنها دو مدافع میانی قرار می گیرند. با توجه به این نوع از چینش، تیم های دیگر سعی می کنند تا از دو مهاجم یا بازیکن تهاجمی استفاده کنند تا در هنگام حملات یک موقعیت ایده آل 2 در برابر 2 را داشته باشند. تصویر زیر چینش لیورپول در هنگام حملات را در یکی از بازی های فصل جاری لیگ برتر نشان می دهد:

https://api.tarafdari.com/1/2_8.PNG" width="1226" />

برای حل چنین مشکلی، یورگن کلوپ با عقب نگه داشتن یکی از فولبک های خود و بالا بازی کردن تنها یک فولبک خود، چنین مشکلی را در بازی با سیتی پوشش داد. از آنجایی که در این بازی نیاز مبرمی به بالا بازی کردن و اورلپ کردن هر دو فولبک خود داشت، بنابراین هندرسون را در عقب زمین و در بین مدافعان میانی نگه داشت تا علاوه بر بالا بازی کردن فولبک ها، از استحکام و برتری عددی دفاعی در هنگام ضد حملات لسترسیتی جلوگیری شود. تصاویر زیر، قرارگیری هندرسون در میان گومز و فن دایک و تشکیل خط دفاع 3 نفره را نشان می دهد:

https://api.tarafdari.com/1/3_8.PNG" />

https://api.tarafdari.com/1/4_9.PNG" />

https://api.tarafdari.com/1/5_7.PNG" />

https://api.tarafdari.com/1/6_10.PNG" width="1342" />

پرسینگ متفاوت از لیورپول

همواره ما از بازیکنان خط حمله لیورپول این انتظار را داریم تا با فشار شدید بر روی خط دفاعی حریف، ضمن تخریب بازیسازی از عقب زمین برای حریف سبب بازپس گیری توپ و ضد حملات شوند. در این بازی اوضاع متفاوت بود. در این بازی شاهد پرسینگ نفر به نفر از مثلث هجومی لیورپول نبودیم بلکه این 3 بازیکن با قرار گرفتن در کنار هم سبب اعمال پرسینگ خطی شدند. اما دلیل استفاده از این نوع پرسینگ و تغییر رویکرد کلوپ چه بود؟ در هنگام پرسینگ نفر به نفر، وقتی یک بازیکن به مدافع حریف فشار وارد می کند فضای پشت سرش خالی می شود و برای پوشش این فضا، خط هافبک به جلو آمده تا ضمن تشکیل خط دوم پرسینگ، فضای خالی را پوشش دهد و به دنبال آن، خط دفاع نیز باید کاملا بالا بازی کند تا فضایی میان خط دفاع و خط هافبک ایجاد نشود.

در این نوع پرسینگ که در مقابل لسترسیتی استفاده شد، مثلث خط حمله لیورپول در کنار هم به صورت خطی و فشرده قرار می گیرند و به مدافع صاحب توپ فشاری وارد نمی کنند بلکه با بستن فضای روبروی آن ها، ارتباط خط هافبک و خط دفاع لستر را قطع می کنند تا لستر مجبور به بازی در کناره ها شود. مزیت این نوع پرسینگ علاوه بر اینکه خط هافبک حریف را از کار می اندازد این است که دیگر نیازی نیست تا خط هافبک نیز برای پوشش فضا به جلو بیاید بلکه با قرار گرفتن خط هافبک در عقب زمین، خط دفاعی نیز در عقب زمین قرار می گیرد و علاوه بر پوشش فضا از برتری عددی فوق العاده ای نیز برخوردار می شوند.

واینالدوم نیز نقش موثری در اعمال این نوع پرسینگ داشت. با بستن فضای مقابل خط دفاع لستر توسط مثلث خط حمله لیورپول، پرز برای دریافت توپ و اتصال مجدد خط هافبک و دفاع به عقب زمین می آمد تا توپ را دریافت کرده و به جلو انتقال دهد که در این زمان واینالدوم دست به کار می شود و با مارک کردن پرز، بازهم ارتباط میان خط دفاع و هافبک لستر قطع می شود و مدافعان لسترسیتی یا مجبور به زیر توپ زدن می شوند و یا مجبور به ارسال پاس های عرضی بیهوده برای رساندن توپ به فولبک های خود می شوند. حال می توان متوجه این موضوع شد که چرا لسترسیتی در طول 90 دقیقه حتی یک شوت به سمت چارچوب نیز نداشت و در تمام مدت بازی تنها صاحب 3 موقعیت گلزنی در بازی شد. تصاویر زیر، پرسینگ خط حمله لیورپول را نشان می دهد:

https://api.tarafdari.com/1/7_9.PNG" />

https://api.tarafdari.com/1/8_7.PNG" width="1280" />

https://api.tarafdari.com/1/9_6.PNG" />

https://api.tarafdari.com/1/10_5.PNG" />

تصویر زیر نیز بازگشت پرز به عقب زمین برای دریافت توپ و انتقال توپ به سمت جلو را نشان می دهد که واینالدوم به محض عقب آمدن پرز او را مارک کرده و سبب تخریب بازیسازی از عقب زمین برای لسترسیتی می شود:

https://api.tarafdari.com/1/11_6.PNG" />

لیورپول در حملات

نقشه اصلی شاگردان کلوپ در هنگام مالکیت توپ و حملات این بود که مثلث خط حمله لیورپول به شکل کاملا فشرده ای در کنار هم قرار می گیرند و موجب فشردگی خط دفاع حریف و در پی آن فراهم شدن عرض برای اورلپ کردن فولبک ها می شوند. در این بازی الکساندر آرنولد موفق به ثبت دو پاس گل شد که یکی از اصلی ترین دلایل آن اجرای چنین نقشه ای توسط یورگن کلوپ بود.

https://api.tarafdari.com/1/12_9.PNG" width="1326" />

https://api.tarafdari.com/1/13_7.PNG" width="1347" />

https://api.tarafdari.com/1/14_5.PNG" />

اجرای گگن کانترپرسینگ نیز از دیگر اهداف قرمز ها برای بازپس گیری توپ در نیمه زمین حریف و اجرای بازی انتقالی-سرعتی بود. طریقه اعمال این کانترپرس در این بازی به گونه ای بود که در مناطق کناری با تعداد نفرات بالایی اجرا می شد تا توپ در کمترین زمان ممکن به فولبک برسد و فولبک اقدام به ایجاد موقعیت کند و در مناطق میانی با شدت کمتر و تعداد نفرات کمتری این نوع کانترپرس صورت می گرفت. تصاویر زیر، اجرای گگن کانترپرسینگ در زمین حریف توسط بازیکنان لیورپول را نشان می دهد:

https://api.tarafdari.com/1/15_6.PNG" width="1350" />

https://api.tarafdari.com/1/16_5.PNG" />

https://api.tarafdari.com/1/17_4.PNG" />

نتیجه گیری: اختلافی 13 امتیازی با تیم دوم جدول آن هم با یک بازی کمتر، قرمز های آنفیلد را بیش از پیش به قهرمانی در لیگ و پایان حسرت 30 ساله نزدیک کرده است. از طرفی براندن راجرز نیز در بازی های بزرگ نیم فصل بسیار ضعیف کار کرده و در اغلب مواقع محتمل شکست شده است و ادامه چنین روندی در نیم فصل دوم می تواند موجب از دست رفتن نایب قهرمانی یا حتی از دست رفتن سهمیه برای روباه ها شود. لیورپول نیز با ادامه همین روند و با توجه به لغزش پی در پی رقبا می تواند قهرمانی خود را در ماه مارس قطعی کند و حسرت خود در لیگ برتر پایان دهد.