با تیم بسکتبال آمریکا در المپیک 1992 آشنا شوید؛ آیا Dream Team، بهترین تیم تاریخ ورزش است؟
https://www.tarafdari.com/" target="_blank">اختصاصی طرفداری- تیم های زیادی در تاریخ ورزش آمده اند که هر کدام به دلیلی، ماندگار شدند. قهرمانی، ستاره های فراوان و مربی های موفق، از مواردی است که یک تیم را ماندگار می کنند. تیم بسکتبال آمریکا در المپیک 1992 بارسلونا، تمام فاکتورهای نام برده شده را داشت. در این مطلب، نگاهی داریم به تیمی که بر باور خیلی ها، نه تنها بهترین تیم تشکیل شده در تاریخ بسکتبال است، بلکه بهترین تیم تاریخ ورزش است.
المپیک 1992 بارسلونا، اولین باری بود که بازیکنان حرفه ای و شاغل در NBA، می توانستند در قالب تیم ملی آمریکا، در آن حضور داشته باشند. قبل از آن، بسکتبال آمریکا برای مسابقات المپیک، تیم جوانان خود را می فرستاد و بهترین بازیکنان دانشگاه های آمریکا در این مسابقات شرکت می کردند. البته آمریکا از عمد این کار را نمی کرد و قوانین مسابقات به طوری بود که تنها اجازه ورود بازیکنان آماتور را می داد. با این وجود، کشورهایی مثل شوروی سابق، این قوانین را دور می زدند و بازیکنان حرفه ای خود را روانه این مسابقات می کردند. شوروی با دادن شغل های کاذب به بازیکنان حرفه ای خود، آنها را آماتور معرفی می کرد. همین باعث شد تا در المپیک 1988، شوروی قهرمان شود و آمریکا به مقام سوم برسد، مقامی که تا به امروز، بدتدین عملکرد تاریخ بسکتبال این کشور به شمار می رود (همراه با المپیک 2004). شکست آمریکا در المپیک 1988 باعث شد تا این کشور قوانین المپیک را ناعادلانه بخواند و به فدراسیون جهانی بسکتبال FIBA، شکایت کند. بالاخره این قوانین برداشته شد و تیم ملی آمریکا از المپیک 1992، توانست با بازیکنان حرفه ای خود در این مسابقات شرکت کند.
آمریکا تصمیم گرفت تا با تمام قدرت به این مسابقات برود. در 21 سپتامبر سال 1991، لیست تیم ملی آمریکا مشخص شد. آمریکا تصمیم گرفت که 1 بازیکن آماتور نیز از دانشگاه های این کشور، به بارسلونا ببرد. ترکیب نهایی تیم بسکتبال آمریکا در المپیک 1992 به شکل زیر بود.
| نام بازیکن | سن | تیم |
| مایکل جردن | 29 | شیکاگو بولز |
| اسکاتی پیپن | 26 | شیکاگو بولز |
| جان استاکتن | 30 | یوتاه جز |
| کارل ملون | 28 | یوتاه جز |
| مجیک جانسن | 32 | لس آنجلس لیکرز |
| لری برد | 35 | بوستون سلتیکس |
| پتریک اوئینگ | 29 | نیویورک نیکس |
| کریس مالین | 28 | گلدن استیت وریرز |
| دیوید رابینسن | 26 | سن آنتونیو اسپرز |
| چارلز بارکلی | 29 | فیلادلفیا سونی سیکسرز |
| کلاید درکسلر | 30 | پورتلند تریل بلیزرز |
| کریستین لیتنر | 22 | دانشگاه دوک |
https://ts2.tarafdari.com/users/user256789/2019/08/11/dream-team_crop_north.jpg" />
کریستین لیتنر، به عنوان بازیکن آماتور، جلوتر از شکیل اونیل انتخاب شد. لیتنر در آن زمان، کارنامه دانشگاهی بهتری از اونیل داشت. کمیته ملی بسکتبال آمریکا، بازیکنانی همچون آلونزو مورنینگ، هرولد ماینر و جیمی جکسن را به همراه اونیل و لیتنر انتخاب کرده بود تا یکی از آنها را به مسابقات ببرد. با وجود اینکه اونیل به عنوان پیک 1 درفت سال 1992 انتخاب شد، اما لیتنر کارنامه بسیار موفق تری داشت. او 2 سال متوالی به همراه کالج دوک قهرمان مسابقات ملی شده بود و به عنوان بهترین بازیکن دانشگاهی سال 1992 انتخاب شد. به همین دلیل، لیتنر جلوتر از بقیه به المپیک 1992 راه یافت.
کلاید درکسلر و آیزیا تامس نیز بازیکنان کاندیدی بودند که تنها یکی از آنها می توانست به المپیک برود. شایعات فراوانی به گوش می رسد مبنی بر اینکه مایکل جردن تیم را تهدید کرده بود که اگر تامس در تیم حضور داشته باشد، او کناره گیری می کند. جردن و تامس اصلا رابطه خوبی با یکدیگر نداشتند و رقابت آنها در قالب https://www.tarafdari.com/node/1377209" target="_blank">شیکاگو بولز و دیترویت پیستونز در NBA بسیار جنجالی بود.
https://ts2.tarafdari.com/users/user256789/2019/08/11/teamjpg.jpg" />
سرمربی این تیم نیز چاک دالی بود. کسی که با دیترویت پیستونز موفق به کسب 2 قهرمانی NBA در سال های 1989 و 1990 شده بود. کنار او نیز نام های بزرگی مثل مایک ششفسکی قرار داشت، کسی که در آن زمان سرمربی کالج دوک بود و با این تیم 2 بار قهرمان NCAA شده بود. تیم مربیگری این تیم شامل لیست زیر بود.
| نام | تیم | سمت |
| چاک دالی | دیترویت پیستونز | سرمربی |
| لنی ویلکنز | کلیولند کاوالیرز | کمک مربی |
| پی جی کارلسیمو | دانشگاه سیتن هال | کمک مربی |
| مایک ششفسکی | دانشگاه دوک | کمک مربی |
https://ts2.tarafdari.com/users/user256789/2019/08/11/92_coaches_800x600jpg.jpg" />
https://ts2.tarafdari.com/users/user256789/2019/08/11/coach-k-dt-1992.jpg" width="641" />
تیم ملی آمریکا با ترکیب ذکر شده وارد مسابقات المپیک 1992 بارسلونا شد. قدرت آنها بسیار بالا بود و این امر از تمرینات آنها مشهود بود. شنیده می شود که اکثر بازیکنان آمریکا بیشتر به تفریح می پرداختند و علاقه ای به شناختن حریفانشان نداشتند. تنها مایکل جردن بود که بازی های تیم های مقابل را به دقت تماشا می کرد. استعداد تیم آمریکا بسیار بالا بود و تیم های دیگر مغلوب چیرگی آنها می شدند. در انتها، تیم ملی آمریکا با میانگین 43.8 امتیاز اختلاف، بازی ها را پیروز شد. نزدیک ترین نتیجه در تمام تورنمنت، پیروزی 85-117 در فینال برابر کرواسی بود. آمریکا در تمام بازی ها بالای 100 امتیاز کسب کرد و میانگین 117.3 امتیاز در هر بازی را به ثبت رساند.
مجیک جانسن درباره مهره های فراوان آمریکا گفت:
من به سمت راست نگاه می کردم، مایکل جردن آنجا بود، به سمت چپ نگاه می کردم، چارلز بارکلی و لری برد قرار داشتند، نمی دانستم باید به کی پاس بدهم.
https://ts2.tarafdari.com/users/user256789/2019/08/11/gettyimages-71496896.jpg" />
تنها کرواسی و پورتوریکو توانستند با اختلاف کمتر از 40 امتیاز بازی را واگذار کنند. آمریکا در بازی اول المپیک، با نتیجه 48-116 مقابل آنگولا به پیروزی رسید. در مقطعی از بازی، آمریکا یک ران 1-46 به ثبت رساند. 8 بازی و 8 پیروزی، حاصل کار تیم رویایی 1992 بود. تیمی که تا به امروز مسلط ترین و با اقتدارترین نتیجه را در تاریخ بسکتبال گرفته است. چارلز بارکلی در مجموع 144 امتیاز کسب کرد و با میانگین 18 امتیاز در هر بازی، امتیاز آورترین بازیکن این تیم بود. مجله Sports Illustrated، بعد ها این تیم را بهترین تیم تشکیل شده در تاریخ ورزش نام گذاری کرد. تمام اعضای این تیم در سال 2010 به تالار مشاهیر بسکتبال پیوستند. تیم بسکتبال آمریکا در سال 1992، به جهانی شدن ورزش بسکتبال بسیار کمک کرد و مردم جهان با دیدن بازی آنها، به این ورزش علاقه مند شدند. تیم بسکتبال آمریکا در المپیک 1992، به دلیل تسلط فوق العاده بر حریفان و همچنین در اوج بودن اکثر ستاره های تیم، به نظر ژورنالیست های معتبر دنیا، بهترین تیم تاریخ ورزش است.
https://ts2.tarafdari.com/users/user256789/2019/08/11/basketball-dream-team-2.jpg" />
https://ts2.tarafdari.com/users/user256789/2019/08/11/medal-ceremony.jpg" />
