مورینیو: اگر پس از کسب سه گانه با اینتر به ایتالیا بازگشته بودم، به رئال مادرید نمی رفتم

https://www.tarafdari.com" target="_blank">طرفداری- ژوزه مورینیو می گوید در روزهای آخر حضورش در اینتر، تصمیم خود برای انتقال به رئال مادرید را گرفته بود و به همین دلیل حاضر نشد به همراه تیم به ایتالیا بازگردد. او معتقد است اگر به همراه اینتر به شهر میلان باز می گشت، نظرش برای رفتن به رئال تغییر می کرد و در نتیجه برای سومین بار به پیشنهاد آنها پاسخ منفی می داد.

ژوزه مورینیو پس از دیدار اینتر و بایرن مونیخ، در فینال لیگ قهرمانان 2010 با چشمانی اشکبار، مارکو ماتراتزی را در تونل استادیوم سانتیاگو برنابئو در آغوش کشید و سپس بدون اینکه با اعضای تیم به شهر میلان باز گردد از جمع افعی ها جدا شد. این مربی پرتغالی در مصاحبه با DAZN در این باره گفت:

حذف شدن در لیگ قهرمانان برابر منچستر یونایتد در اولین سال حضورم در اینتر، باعث شد با ماسیمو موراتی جلسه ای برگزار کنم. در آن جلسه برای موفقیت در لیگ قهرمانان فصل بعد برنامه ریزی کردیم که این، زمینه ساز کسب سه گانه در فصل دوم حضورم در این باشگاه شد. باید به مطلبی اشاره کنم که قبلا هرگز در مورد آن صحبت نکرده ام. دلیل این که من پس از آن فینال به ایتالیا باز نگشتم این است که من فکر می کردم اگر به شهر میلان می آمدم هرگز به رئال مادرید نمی رفتم و در اینتر ماندنی می شدم. می خواستم از احساسات خود بگریزم. من حتی به داخل رختکن نیز نرفتم زیرا اگر به آنجا رفته بودم قادر نبودم خود را کنترل کنم. تصمیم گرفته بودم به رئال مادرید بروم. هنوز با آنها قراردادی امضا نکرده بودم اما همانطور که گفتم تصمیم خود را گرفته بودم. قبل از آن، دو بار پیشنهاد رئال مادرید را رد کرده بودم اما دادن پاسخ منفی به آنها برای سومین مرتبه غیر ممکن بود. من فقط می دانستم و می ترسیدم که بازگشت با اعضای تیم به شهر میلان به منظور جشن گرفتن قهرمانی در لیگ قهرمانان، باعث می شد نظرم را تغییر دهم. این اشتباه من بود. دلتنگ بازیکنانم هستم. نمی توان زمان را به عقب برگرداند و نمی توان آن لحظه ها را دوباره تجربه کرد اما دلتنگ آنها هستم چراکه برای هم مثل یک برادر بودیم. اما چیزی که باقی می ماند این است که شاگردانم دوستان من هستند و من نیز دوستان آنها باقی خواهم ماند. من آنها را دوستان ابدی و همیشگی خود می بینم. در مدت ۱۵ روز، سه جام را فتح کردیم و دیگو میلیتو ۴ گل به ثمر رساند و آن تاریخی بود.

 

 

مورینیو در مورد لوئیس فن خال، سرمربی بایرن مونیخ در سال 2010 نیز گفت:

من فن خال را می شناختم. می دانستم که خود شیفتگی و غرور او، یک مزیت برای من خواهد بود و به آن اتکا کردم و به همین دلیل قبل از اینکه حتی پا به زمین مسابقه بگذاریم نتیجه فینال مشخص بود (برد اینتر). ما با کسب سه گانه به چیزی منحصر به فرد رسیدیم و این باعث شد یک پیوند ابدی، بین من و اینتر و همچنین کشور ایتالیا شکل بگیرد. تیم سال 2010 اینتر، نه تنها بزرگترین تیم تاریخ این باشگاه بود، بلکه بزرگترین دستاورد و موفقیت در تاریخ فوتبال ایتالیا را به دست آورد.