زوج‌های افسانه‌ای دنیای فوتبال؛ الساندرو دل‌پیرو و دیوید ترزگه: افسانه‌ای که پینتوریکیو با ترزگل ساخت

http://tarafdari.com" target="_blank">طرفداری- آرامش قبل از طوفان در سن سیرو. اسکوربورد دقیقه ۲۷ را نشان می‌دهد و بازی مساوی است. الساندرو دل پیرو مقابل جنارو گتوزو قرار گرفته و کرگردن خط هافبک روسونری، تلاش می‌کند الکس را از دروازه دور نگه دارد. با این حال دل پیرو دائم در تلاش است نفوذ کند و وقتی توپ مقابل پای چپش آمد، سعی کرد آن را برای ترزگه که در محوطه جریمه منتظر است، بفرستد.

گتوزو با آن استایل همیشگی خود پایش را مقابل توپ گذاشته بود تا در واپسین لحظات اثرش را بگذارد. در نهایت به او برخورد کرد و در یک آن، توپ در هوا چرخید و چرخید. دل پیرو با سرعت به سمت توپ دوید و با برگردان، توپ را به به محوطه جریمه فرستاد. ترزگه که در مقابل دروازه حاضر و آماده ایستاده بود، از این موقعیت استفاده کرد و با ضربه سری محکم، دیدا را مغلوب کرد تا دروازه روسونری باز شود. مهاجم فرانسوی برای شادی مقابل دل پیرو زانو زد و هردو مقابل هواداران خودی به شادی پرداختند؛ جام اکنون در راه بازگشت به تورین بود.

این اسکودتو یک سال بعد به دلیل رسوایی کالچوپولی، از یوونتوس گرفته شد. کالچوپولی به قدری فاجعه بود که فوتبال ایتالیا را شوکه کرده بود. عصر طلایی سری آ به پایانش رسیده بود. بیانکونری با مجازات روبرو و به سری بی فرستاده شد. انتظار می‌رفت ستاره‌های بانوی پیر یکی پس از دیگری تیم را ترک کنند. آن‌هایی که رفتند، به زودی از یادها فراموش شدند اما پنج بازیکن کلیدی تصمیم به ماندن گرفتند.

اولتراهای یوونتوس به آنها لقب پنج سامورایی را داده بودند. پاول ندود، جانلوییجی بوفون، مارکو کامورانزی، الساندرو دل پیرو و دیوید ترزگه. همگی ماندند تا یوونتوس محبوبشان را دوباره به اوج بازگردانند. فابیو کاپلو با رفتن خود به رئال مادرید، در حق دل پیرو واقعا لطف کرد زیرا فصل قبل از این، کاپلو 26 بار بازیکن مورد علاقه هواداران را روی نیمکت نشانده بود. اکنون قرار بود دوباره زوج هجومی و مخوف ترزگه-دل پیرو، شکل بگیرد. بیانکونری قرار بود مدت کوتاهی مهمان تیم‌های سری بی باشد و سپس راهی را پیش بگیرد که دوباره به شکوه برسد.

https://ts2.tarafdari.com/users/user137112/2019/06/24/405312-23567567-2560-1440.jpg" width="1200" />

کمی به عقب تر برگردیم، به زمانی که ترزگه پای به سری آ گذاشت. هواداران فوتبالِ ایتالیا، از او خاطره خوشی در ذهن نداشتند. گل طلاییِ او در یورو 2000 در روتردام، قهرمانی را برای خروس‌ها به ارمغان آورده بود و این دومین سال پیاپی بود که آبی‌ها چنین موفقیتی را در سطح بین المللی تجربه می‌کردند. شوت پای چپ او مانع چشیدن طعم قهرمانی توسط آتزوری شده بود. شوتی که  اگر زده نمیشد، می‌توانست پس از یورو 1968، یک تجربه قهرمانی دیگر را برای لاجوردی پوشان به ارمغان بیاورد.

ترزگل! لقب جدید این گلزن فرانسوی بود. او پیش از شروع تورنمنت انتقالش به تورین را قطعی کرده بود و حتی پیش از آنکه پایش را به ایتالیا بگذارد، تاثیر زیادی از جهت شهرت بر مردم ایتالیا گذاشته بود. دیوید ترزگه در شهر روآن فرانسه متولد شده بود اما بیشتر زندگی خود را در بوینس آیرس سپری کرده بود. پدرش خورخه، چندین سال به عنوان مدافع در فوتبال آرژانتین بازی کرد. ترزگه پدر، در سال 1974 به علت مثبت درآمدن تست اعتیاد، محروم و دیگر آن بازیکن سابق نشد. خوشبختانه دیوید به واسطه نفوذی که پدرش در دنیای فوتبال داشت، توانست در هشت سالگی، در کلاب اتلتیکو پلاتنسه بازی کند.

از همان ابتدا استعدادیاب‌ها شیفته بازی با پای ترزگه شده بودند. او قادر بود با هردو پا خطرناک ظاهر شود و این حقیقت، تا پیش از بازگشت به کشورش برهمگان آشکار نشده بود. او در سال 1995 به فرانسه برگشت و برای موناکو بازی کرد. زوج او با تیری آنری در خط حمله، به قدری باکیفیت و عالی بود که موناکو تبدیل به قدرتی بزرگ شده بود. 

https://ts2.tarafdari.com/users/user137112/2019/06/24/clqwobrwgaa7i6x.jpg" width="840" />

ترزگه به خواست کارلو آنچلوتی به دل آلپی آمد. مبلغ انتقال ۲۰ میلیون پوند بود. حال وقت آن بود ترزگل جا پای افسانه‌هایی چون میشل پلاتینی و زین الدین زیدان بگذارد. اوایل هیچ چیز برای او خوب پیش نمی‌رفت چون سرمربی زوج فیلیپو اینزاگی و الساندرو دل پیرو را ترجیح می‌داد بنابراین برای مدتی، او بر روی نیمکت نشست. با این حال در اولین فصلش موفق شد ۱۵ گل به ثمر برساند. کارلو آنچلوتی تیم را به مقصد میلان ترک کرد تا مارچلو لیپی، اهمیت و ارزش ترزگه را بیشتر به رخ بکشد. ترزگل خیلی زود جای اینزاگی را در ترکیب اصلی گرفت و اینگونه یکی از بهترین زوج‌های خط حمله تاریخ سری آ متولد شد.

اما داستان الکس کاملا متفاوت است. او در شهری کوچک در شمال ایتالیا به نام کوملیانو زاده شد. مادرش برونا، به شدت به الکس وابسته بود. استفانو، برادر بزرگتر الساندرو، بیشتر دوران بازی خود را در سمپدوریا سپری کرده و برای الکس کوچک به الگویی تبدیل شده بود. الساندرو در گاراژ خانه‌شان در سن وندمیانو، جایی که پدر برقکارش مشغول به کار بود، بازی می‌کرد. مادر الکس دوست داشت پسرش همیشه درون دروازه بایستد زیرا اصلا نمی‌خواست پسر کوچکش مصدومیتی را تجربه کند اما استفانو که در ساق پاهای برادرش یک برق خاصی دیده بود، از مادرش خواست اجازه دهد الکس بیشتر در جلوی زمین بازی کند. آله جوان که می‌توانست برای آکادمی تورینو بازی کند، به خاطر محتاط بودن مادرش و البته دور بودن مسافت، اجازه این کار را نیافت.

پیرو آگرادی به عنوان استعدادیاب، او را به مسئولان پادووا توصیه کرد. این قدم، برای الساندرو بسیار بزرگ بود زیرا به تعبیری یک شبه بالغ شد. پس از پیوستن به پادووا، طی چندسال، به قدری پخته شد که در 18 سالگی بالاخره برابر تیم مسینا در سری بی بازی کرد. در آن فصل دل پیرو کلا یک گل به ثمر رساند اما یوونتوس می‌دانست مساله یک گل نیست و الکس یک جواهر است. جامپیرو بونیپرتی در نهایت سکوت، این انتقال را برای یوونتوس قطعی کرد. بدین ترتیب یک عشق طولانی مدت آغاز شد و الکس لقب «پینتوریکیو» را از سوی جیانی آنیلی به دست آورد. آنیلی از این جهت این لقب را داد که از لحاظ هنرنمایی و مسحور کردن تماشاگران، الکس را شبیه برناردینو دی بتو، هنرمند دوران رنسانس میدید.

https://ts2.tarafdari.com/users/user137112/2019/06/24/bernardino_di_betto_pinturicchio_-_martyrdom_of_saint_barbara_by_bernardino_pinturicchio_ca_14_-_meisterdrucke-279258.jpg" width="717" />

موفقیت خیلی زود چهره خودش را به دل پیرو نشان داد؛ سه اسکودتو، یک کوپا ایتالیا و یک مدال قهرمانی در لیگ قهرمانان اروپا در پنج فصل ابتدایی‌اش در دل آلپی. به هرحال هرچه بود، دل پیرو در کنار اینزاگی راحت بازی نمی‌کرد زیرا در مدتی که این دو کنار هم بازی می‌کردند، الساندرو در ۷۰ هفته، حتی یک گل هم از روی بازی مستقیم به ثمر نرساند. آن روزها بود که ترزگل از راه رسید. در فصل ۲۰۰۲-۲۰۰۱ ترزگه با وجود مسلط نبودن به زبان ایتالیایی بسیار درخشید. در هفته ابتدایی برابر برشا هتریک کرد و توانایی‌اش در گلزنی را به رخ کشاند. به هرحال اولتراهای یوونتوس در مورد سبک بازی ترزگه تردیدهایی داشتند. آن فصل برای دل پیرو هم عالی سپری شد زیرا صدمین گلش را برای بیانکونری به ثمر رساند. 

در هفته پایانی وقتی هر سه تیم مدعی (یوونتوس، اینتر و رم) در خارج از خانه بازی داشتند، زوج ترزگه و دل پیرو در مقابل اودینزه خیلی زود دو گل به ثمر رساندند اما از آن طرف خبر می‌آمد که ویری تیمش را مقابل لاتزیو پیش انداخته و به نظر می‌رسید برای سومین فصل پیاپی، بانوی پیر اسکودتو را از دست خواهد داد. رم با تورینو مساوی می‌کرد و لاتزیو به بازی برگشته بود. نراتزوری دو گل از بیانکوچلستی دریافت کرد تا همه چیز در آن لحظه خبر از قهرمان یوونتوس دهد. اینتر به رتبه سوم سقوط کرده و زمان جشن گرفتن فرا رسیده بود. ترزگه عنوان بهترین بازیکن خارجی فصل و بهترین بازیکن فصل را از آنِ خود کرد.

دید و هوش دل پیرو در کنار غریزه ذاتی ترزگه برای گلزنی، زوجی مخوف ساخته بود که کابوس رقبا بود. ترزگل در پایان فصل به همراه داریو هوبنر از پیاچنزا عنوان آقای گلی را به دست آورد. فصل بعد، ترزگه اغلب درگیر مصدومیت شد اما در لیگ قهرمانان، چهار گل به ثمر رساند تا تیمش را برای برگزاری دیدار هیجان انگیز در فینال لیگ قهرمانان برابر میلان آماده کند. یکی از گل‌های مهم او، در بازی برگشت برابر رئال مادرید در برنابئو به ثمر رسید که به عنوان گل مشهور ترزگه در برابر ایکر کاسیاس هم شناخته می شود. در فینال، بیانکونری مقابل میلان شکست خورد و ناامیدی بزرگی سراسر وجود بازیکنان را فرا گرفت.

https://ts2.tarafdari.com/users/user137112/2019/06/24/308e3bbe-6a6a-4ac7-9d84-ead300a2a0e7.jpeg" />

این دو همچنان به درخشش ادامه دادند. ترزگه قراردادش را تمدید کرد و دل پیرو همچنان در قلب هواداران برای خود جایی بزرگ باز می کرد. بارزترین نقطه در راه نشان دادن عشقش به یوونتوس، حضور یافتن در فینال کوپا ایتالیا بود؛ جایی که چهار روز پس از تشییع جنازه پدرش، به بازی آمد و با یک ضربه چیپ زیبا، یوونتوس را پیش انداخت. حتی کالچوپولی هم نتوانست این دو را از هم جدا کند.

در سال ۲۰۰۸ وقتی به سری آ بازگشتند، هردو آماده به چالش کشیدن برترین مهاجمان سری آ بودند. بهترین مثال برای نزدیکی این به یکدیگر، به آخرین بازی فصل مربوط می شود. هردو ۱۹ گل به ثمر رسانده بودند. اینتر اسکودتو را فتح کرده بود و تنها مساله این بود کدام بازیکن عنوان برترین گلزن لیگ را به دست خواهد آورد. دل پیرو شش دقیقه پس از آغاز بازی برابر سمپدوریا گلزنی کرد. سپس یک پنالتی برای تیمش به دست آورد که در نهایت تعجب، آن را به ترزگه داد تا تبدیل به گل کند. دل پیرو در آن بازی یک گل دیگر زد تا تعداد گل‌هایش را به عدد ۲۱ برساند اما ژست زیبا و جالب او، هرگز از یادها نخواهد رفت.

این زوج عالی به مدت ۱۰ سال در خط حمله یوونتوس دیوانگی کردند و برای تیمشان افتخارات بسیاری به ارمغان آوردند. این دو، رکورد گلزنی عمر سیووری و جان چارلز در یک فصل را شکستند-ترزگه و دل پیرو در فصل ۲۰۰۸ روی هم رفته در ۴۱ گل به ثمر رساندند- تا نامشان در تاریخ باشگاه یوونتوس نگاشته شود. حتی شاید می توان عنوان کرد، این دو یکی از قوی‌ترین زوج‌های خط حمله در تاریخ فوتبال را شکل دادند.

به قلم متیو ایوانز برای وب‌سایت Thesefootballtimes

▬ برای خواندن سایر قسمت‌های مجموعه زوج‌های افسانه‌ای دنیای فوتبال، https://www.tarafdari.com/static/page/taxonomy/151267" target="_blank">روی برچسب این مجموعه یاددا‌شت‌ها کلیک کنید. در این مجموعه جذاب، بهترین و تاثیرگذارترین زوج‌های تاریخ فوتبال را خواهید شناخت. نام‌هایی که شاید به تنهایی عالی نباشند اما وقتی در کنار زوج خود قرار می‌گیرند، بزرگی‌شان بیشتر مشخص می‌شود.