شکایت تهمینه میلانی و 35 ضربه شلاق برای نقاش جوان که کپی برداری او را افشا کرده بود!

مهیار بهرام اصل، دانشجوی دوره کارشناسی ارشد رشته نقاشی دانشگاه هنر تهران و از برگزارکنندگان چهارمین جشنواره دانشجویی ژکال، در تابستان سال 1397 در اعتراض به برگزاری نمایشگاه نقاشیهای تهمینه میلانی با عنوان «فیلمهایی که نساختم» در گالری ایوان تهران حاضر شد و در آنجا همزمان با نمایش زنده (لایو) در اینستاگرام با این سینماگر به بحث پرداخت.
پس از آن تهمینه میلانی مدعی شده بود که او مخل برگزاری نخستین نمایشگاه نقاشی اش شده و به شکل سازماندهی شده، قصد بر هم زدن نمایشگاه را داشته و او را هم تهدید کرده است. بر همین اساس از مهیار بهرام اصل شکایت کرده بود.
در روزهای گذشته با صدور رأی نهایی دادگاه ، این دانشجوی نقاشی، از اتهام تهدید که از سوی میلانی عنوان شده بود تبرئه شده، اما به اتهام «توهین» به تهمینه میلانی، به ۳۵ ضربه شلاق محکوم شد. گرچه این حکم به صورت تعزیری صادر شده، اما با توجه «به اوضاع و احوال موثر، شرایط روانی حاکم و جوانی متهم و پیشبینی اصلاح او و فقدان سابقه کیفری موثر» اجرای حکم برای سه سال به تعلیق درآمده است که در صورت عدم ارتکاب جرم جدید، هرگز اجرا نخواهد شد.
در ادامه این ماجرا، انجمن نقاشان ایران که پیش از این اعلام هرگونه نظری را منوط به صدور حکم نهایی دادگاه کرده بود، دوشنبه 27 خرداد ماه 98 از طرح شکایت تهمینه میلانی و رای صادر شده ابراز تاسف کرد.
انتقاد این دانشجو به کپی بودن آثار ارائه شده و سوء استفاده این سینماگر و گالری برگزار کننده نمایشگاه از شهرت او در عرصه سینما برای برگزاری نمایشگاه نقاشی و فروش آثار با قیمتی گزاف بود. این نمایشگاه با بالا گرفتن اعتراضات پیش از موعد تعطیل شد.
بعد از صدور این حکم بسیاری پرسیدند که جدا از رای صادره باید به نکته کپی بودن آثار میلانی هم اشاره کرد و آیا تهمینه میلانی که دست به کپی این آثار زده نباید از طرف هیچ نهاد، انجمن و ... مورد پیگیری قرار گیرد؟ تکلیف چنین اتفاقاتی که در تمام دنیا امری مذموم و در حد سرقت هنری است چیست؟
عصر ایران