غول خفته فوتبال انگلیس
وقتی هاوارد ویلکینسون در سال 1988، هدایت لیدز را برعهده گرفت، تیمی بدون زرق و برق را در اختیار داشت و در سال 1990، توانست لیدز را به لیگ برتر برساند.
چهار سال پس از ورود ویلکینسون به لیدز، آن ها توانستند تا در سال 1992، با غلبه بر رقیب دیرینه یعنی شفیلد یونایتد، قهرمان لیگ انگلیس شوند. این قهرمانی باعث غرور لیدز و این شهر شد. شهر لیدز، فراتر از یک تیم است. پس از موفقیت در دهه 60 و 70 و پیش از ویلکینسون، شهر جای خوبی برای صحبت درباره فوتبال نبود. پیش از این قهرمانی، خشونت و نکات زیاد منفی پیرامون لیدز وجود داشت. با ورود ویلکینسون به لیدز، این تیم وارد دوره زمانی جدیدی شد و فرهنگ باشگاه و استادیوم الاند رود را تغییر داد. همچنین شهر شروع به پیشرفت و توسعه کرد. حالا بازیکنان لیدز یونایتد، قهرمان شهر بودند.
پس از قهرمانی لیدز یونایتد در لیگ انگلیس، امید و خوش بینی، جایش را به نوستالژی و خاطرات خوش گذشته داد. علی رغم کسب موفقیت در اواخر دهه نود و اوایل قرن جدید، لیدز تاکنون دشواری های زیادی را تجربه کرده است. یک سال پس از قهرمانی، لیدز در لیگ برتر رده هفدهم را کسب کرد و با فاصله ای کم از سقوط نجات یافت. در سال های اخیر نیز لیدز سال های فاجعه باری را سپری کرده و آن ها در دسته پایین تر از چمپیونشیپ به کارشان ادامه دادند، دوره وحشتناکی که طی سال های 2007 تا 2010 سپری شد. در زمان مالکیت اشخاص مختلف، از کن بیتس تا ماسیمو چلینو، لیدز همواره در مسیر ناکامی حرکت کرده و این که هوادار لیدز باشید، اصلا مسئله آسانی نیست.
