آیا هواداران بارسا که پس از بازنشستگی پویول، سال ها در آرزوی یک مدافع مستحکم بودند، اکنون از روی شکم سیری رأی به فروش ستاره ای ارزشمند به نام اومتیتی می دهند؟

نویسنده: طاها جلالی

مدتی است که زمزمه های فروش اومتیتی در محافل ورزشی به گوش می رسد. شاید اگر بعد از قهرمانی اومتیتی با فرانسه در جام جهانی، کسی این خبر را می شنید فکر می کرد که ناقل خبر مجنون شده است. چطور ممکن است باشگاه بارسلونا که پس از بازنشستگی پویول، سال ها در پی جذب یک مدافع مستحکم و در کلاس جهانی برای بازی در کنار پیکه بود و بالاخره با جذب فوقالعاده ارزان اومتیتی پس از سال ها موفق به این امر شد، الان تصمیم به فروش بازیکن خود گرفته است؟

اما ناقل خبر دیوانه نیست. استیفن رابینز، محقق و نویسنده سرشناس علم مدیریت در کتاب مبانی مدیریت خود می گوید که  70% شایعات واقعیت دارند. به قول ما ایرانی ها تا نباشد چیزکی مردم نگویند چیزها. این همه زمزمه طبیعی نیست. اسپورت امروز 25 فروردین 1398 فاش کرد که باشگاه یوونتوس حاضر است تا با اومتیتی قراردادی به ارزش ۸۰ میلیون یورو امضا کند. چه اتفاقی افتاده است؟ چرا اومتیتی باید به فروش برسد؟ آیا مصدومیت و افت مقطعی او باعث شد ذهن فراموشکار هواداران فوتبال هنرنمایی های او در پست دفاع در فصل  پیش و در جام جهانی را به دست فراموشی بسپارند؟ خیر. واقعیت چیز دیگری است. بارسا بر سر دو راهی قرار گرفته است. اگر بدانیم آن طرف راه چه منافعی انتظار باشگاه بارسا را می کشند شاید ما هم رأی به فروش اومتیتی بدهیم. فوتبال اروپا در یک سال اخیر تحت تأثیر ظهور نخبه ای جدید در پست دفاع مرکزی بوده است. ماتیاس دی لیخت 19 ساله که هم اکنون در کمال ناباوری کاپیتان یکی از تیم های حاضر در بین 8 تیم برتر اروپا است. مدافع برنده توپ طلای بهترین بازیکن جوان جهان، که روز به روز ابهام های بیشتری را کنار می زند و خود را اثبات می کند. حال، این چه ارتباطی به باشگاه بارسلونا دارد؟ زمانی باور داریم ارتباط دارد که بدانیم آن بازیکن یک هلندی است و در باشگاه آژاکس حضور دارد. آژاکسی که خواهرخوانده باشگاه بارسلونا و شریک این باشگاه در به یدک کشیدن اسم بزرگ یوهان کرایف فقید است. مدیریت بارسا به تازگی ستاره ای ارزشمند و آینده دار به اسم دی یانگ را که خیلی از باشگاه های بزرگ اروپایی به دنبال جذب او بودند را از آژاکس بدون دردسر و با قیمتی پایین تر خریداری کرده و مثل همیشه نام بارسا برای مدیران، هوادارن و بازیکنان آژاکس نسبت به سایر باشگاه ها در اولویت قرار دارد. باشگاه بارسلونا نیز همیشه به این باشگاه نگاه دوستانه ای داشته و اخیرا" قراردادی منعقد کرده که برخی از جوانان لاماسیایی  را به مدرسه بازیکن سازی باشگاه آژاکس مصادره نماید. پس باشگاه بارسلونا نمی خواهد فرصت ارزشمند خرید بازیکنی ارزشمند از باشگاه نزدیک به خود را از دست بدهد. موضوع دیگر بحث جانشینی پیکه است. هر چند پیکه هر چه از دوران فوتبالش سپری می شود پخته تر و آماده تر می شود و به باور خیلی ها اکنون یکی از 3 مدافع برتر جهان است، اما غرق در دنیای تجارت و باشگاه داری است و مثل تیم ملی احتمالا" زودتر از موقع از فوتبال باشگاهی نیز خداحافظی کند و اینبار بارسا نمیخواهد کابوس یافتن جانشین شایسته برای پویول در مورد پیکه هم تکرار شود. سایر مدافعان جوان بارسا نمی توانند گزینه جانشینی پیکه باشند. زیرا لنگله و اومتیتی هر دو چپ پا و با خصوصیاتی متفاوت اند. دی لیخت به مانند پیکه، راست پا و پا به توب و گلزن است. علاوه بر این ها او یک لیدر بوده که در 19 سالگی کاپیتان تیم بزرک آژاکس شده است. او جذابیت ظاهری دارد و می تواند جا پای پیکه و راموس بگذارد که برای باشگاه های خود مانند یک برند تبلیغاتی هستند و هوادار به همراه خود می آورند. مسئله بعدی درخشش فوقالعاده و غیرمنتظره کلمنت لنگله فرانسوی است. یک هوادار بارسا بازی هایی از اومتیتی مثل بازی برگشت پارسال مقابل رم در المپیکو را اگر یادآوری کند و در کنار بازی های امسال لنگلت بگذارد احتمال قدر لنگلت را بهتر می داند. این حس خوب یافتن  اومتیتی اجازه نمی دهد که او را پایین تر از لنگلت تصور کنیم. مسئله بعدی حضور تعداد زیادی مدافع فرانسوی در بارسلونا است. لنگله، اومتیی و تودیبو هر سه فرانسوی هستند. کسانی که تودیبوی 19 ساله را نمیشناسند باید فیلم بازی دیروز او مقابل هوئسکا که بهترین بازیکن زمین شد را ببینند. او تمام ویژگی های خوب یک مدافع برای پیشرفت را یک جا دارد.. این تعداد فرانسوی در تیم آینده خوبی به همراه ندارد از این نظر که در آِینده مربی تیم فرانسه بسیار بعید است که از یک باشگاه سه مدافع برای حضور در تیم ملی انتخاب کند و به همین خاطر در آینده یکی از این سه بازیکن فرانسوی(اومتیتی، تودیبو و لنگله) خواه ناخواه به خاطر حضور در تیم ملی از باشگاه جدا می شوند. برای اینکه این اتفاق نیافتد چه بهتر که الان تعداد مدافعان فرانسوی باشگاه را به دو تقلیل داد.

البته نباید شایستگی های اومتیتی را نادیده گرفت. فراموش نکنیم که او جوان و در عین حال اثبات شده است، قهرمان جهان است.اگر گل او نبود فرانسه به فینال جام جهانی نمی رفت. بی حاشیه، آینده دار و تنومند است. از این نظر که شوخ است حضورش در رختکن موجب شادی و انرژی تیم است. شاید این فصل که در مستطیل سبز به خاطر مصدومیت حضور نداشته  مقداری فراموش کرده باشیم که چقدر مدافع ارزشمندی است. مطمئنما" اگر باشگاه بارسا یک ندا برای فروشش بدهد باشگاه هایی که شدیدا" در پی مدافع اند مثل بایرن و یونتوس و یونایتد تا 80 میلیون برای خرید اومتیتی خرج خواهند کرد.

هر چند اگر یک هوادار بارسا باشید و رأی به فروش اومتیتی بدهید حس یک خیانت به شما دست خواهد داد.  اما این فوتبال حرفه ای است و آینده باشگاه بارسلونا اهمیت بیشتری دارد. ترس از درخشش اومتیتی در باشگاهی دیگر نباید موجب از دست دادن دی لیخت شود. فرصت تاریخی و تکرار نشدنی جذب مدافعی مثل دی لیخت بوجود آمده است. با توجه به اینکه مبلغ فسخ قرار داد اومتیتی 500 میلیون دلار است، قدرت چانه زنی زیادی را به مدیران باشگاه داده و فروش گرانقیمت و رقابتی اومتیتی به لحاظ اقتصادی نیز سود کلانی را روانه باشگاه خواهد کرد که می توان با آن مبلغ یک مهاجم خوب برای جانشینی سوارز نیز خریداری نمود. باید انتخاب کرد. باید ریسک کرد دی لیخت یا اومتیتی؟ اگر دی لیخت در بارسا به مانند اومتیتی پیشرفت نکرد چی؟ نظر شما چیست؟

نویسنده: طاها جلالی، دانش آموخته مدیریت ورزشی