?ارغوان? فکر نکردن به مشکل ، فرار از موقعیت ، آرامشی که پوشالیست.زبان بدن ، خشم ، اعتیاد و‌کمی افسردگی.

قدیمی ها میگفتن اگر اب نداری ، » دیم‌ « بکار. محصول دیم حاصل زحمتی نیست.حاصل امید به خیر و‌توکل هست. در شرق محصول غیر دیم راهم محصول زحمت نمیدونستن ، و صرفا خودشون رو کانالی برای گذر انرژیِ خیر ، و به فعل رسیدن اون میدونستن. امروزه وقتی با مشکلی روبرو میشیم بطور مثال اعتیاد ( تمام گونه های مختلف ) برای فراموش کردن مشکلات هست.اعتیاد به الکل برای فرار از استرس.اعتیاد به دخانیات برای لَختیِ لحظه ای ،و اعتیاد جنسی برای فراموش کردن تنهایی. غافل از اینکه با رجوع به این ها باز هم اصل مشکل سرجای خودش است. اعتیاد به خشم و فضای مجازی برای خالی شدن هم ، پاسخی است که به ترشح هورمون هامون میدیم. وقتی خشمگین میشیم مغز به دنبال جواب و عکس العمل میگرده.حس سرخورده شدن مارو به پایان راه میرسونه و برای ادامه نیاز به ترشح چند هورمون خوشایند داریم.نوازش در تمام فرهنگ ها و آیین ها نماد محبت است.و باعث ترشح خوشایند ها در بدن. سرخوردگی بعد از نرسیدن ها و شکست ها بوجود میاد.و حالت های پیچیده ای داره.بطور مثال شخص قبول نمیکنه که شکست خورده هست.ولی مغز از خودشخص قبول نمیکنه.و دچار دوگانگی‌میشه.استارت دو‌شخصیتی شدن.که در تمام ماهایی که خانواده هامون مارو تحت فشار گذاشتند برای مورد تایید و تحسین قرار گرفتن در فامیل و دروهمسایه! درگیر این موضوع هستیم.و بسیار مارو پیچیده میکنه.تبدیل به موجودی میشیم که در هر‌لحظه میتونه ادای ادم های شاد رو دربیاره.ولی در باطن حتی امید به فردا نداشته باشه. عکس های معروفی هست از ادمهایی که خودکشی کردن و عکسهای لحظات و یا ساعات قبلشون .که شوکه کنند س. ایا همیشه خودکشی باید مارو به خودمون بیاره؟ ایا اعتیاد مرگ تدریجی نیست؟ چند نفر از ما به پیام دادن و چت کردن با جنس مخالف اعتیاد داریم؟ سگ سیاه افسردگی ، واقعیت یا ساخته ی ذهن ما؟ اگر کطالب قبلی و قدیمی من رو خونده باشید میدونید که همیشه گفتم اکسیژن و تنفس و خواب درست ، کلید رهایی از خیلی مشکلات پنهان ماست که همواره اونارو به محیط خانواده و اطرافیان ربطش میدیم. ادامه دارد.