این داستان غرورانگیز از شجاعت سربازان تبریز را بخوانید

ژنرال روسی به احترام این سه سرباز ستاره خود را دراورد. در شهریور ۱۳۲۰ سرجوخه ملک محمدی خبر پیشروی ارتش شوروی به تبریز را مخابره میکند و از پایتخت دستور می آید پادگان را تخلیه کنید. اما او و دو همرزمش که وظیفه حفاظت از پل آهنی جلفا را برعهده داشتند میمانند و ۴۸ ساعت دلاورانه دربرابر ارتش تا دندان مسلح شوروی به قیمت جانشان ایستادگی میکنند.‌ . . درود داستان از جایی شروع میشود که در پی جنگ جهانی دوم و در نخستین روزهای حمله قوای متفقین به ایران در روز ۳ شهریور ۱۳۲۰ نیروهای شوروی از شمال و شرق و نیروهای بریتانیایی از جنوب و غرب، از زمین و هوا به ایران حمله کردند و شهرهای را اشغال کردند و به سمت تهران آمدند. ارتش پهلوی نیز به دلیل استراتژی غلط نظامی در همان روز اول حمله از هم فروپاشید. در روز چهارم شهریور حملات زمینی و هوایی انگلیس و شوروی به شهرهای بی دفاع قزوین رشت گرگان و تبریز ادامه داشت که در نتیجه آن لشکرهای تبریز،مشهد،اردبیل،رشت،رضاییه و گرگان بطور کامل از هم پاشیدند. در این بین اما شاهد مقاوت جانانه و حماسی سه سرباز ایرانی به نام های "سید محمد راثی هاشمی،عبدالله شهریاری و گروهبان ملک محمدی در مرز نخجوان بودیم. این سه تن برخلاف سایر سربازهای پادگانشان ایستادگی را به فرار دربرابر سربازان ارتش دشمن ترجیح داده بودند و دلاورانه تا آخرین فشنگ از کشور خود دفاع کردند. . این مقاومت غرور انگیز حتی برای نیروهای شوروی هم جالب بود به طوری که سربازان شوروی بعد از فتح پل، با احترامات نظامی، اجساد این سه سرباز ایرانی را در کنار پل به خاک سپردند و فرمانده ارتش شوروی یکی از ستاره های خود را دراورد و برروی جسد سرباز ایرانی گذاشت. و از آن روز تا الان ۷۷ سال هست باغرور کنار یکدیگر آرمیده اند. ولی متاسفانه کمتر کسی از مسئولان و مردم و اهالی رسانه از وجود قبور این سربازان شجاع و حماسه آفرین مطلع است و متاسفانه شاهد بی مهری صداوسیمای ملی نسبت به این سه سرباز جاوید نام هستیم. نامشان جاوید و راهشان پر رهرو.??❤?? . مقایسه کنید با فیلم سرباز رایان تا به بی مهری اهالی رسانه نسبت به این سه سرباز بیشتر پی ببرید. رسانه ای که جز ساخت فیلم های بی محتوا با کارگردانان و بازیگران سرسپرده علارقم موضاعات حماسی و جهان ستای تاریخی چیزی برای عرضه به مخاطبین خود ندارد.