مردمان همیشه جو گیر

دومین برد ایران در جامهای جهانی در حالی به دست اومد که تیم ملی مث تموم بازیهایی که در این جام داشته تیم ضعیفتر زمین بود خوشحالی های جوگیرانۀ اینچنینی شاید با نگاه سطحی منطقی و به جا به نظر برسن اما در حقیقت ما رو از واقعیتهای موجود و هدف گذاری های صحیح دور نگه میدارن بردن تیم متوسط مراکش با ضد فوتبال و زیر توپ زدن و گل به خودی حریف در دقیقۀ 95 دستاورد خاصی نیست که ملت براش جشن بگیرن نمیدونم شاید مردم اروگوئه هم بعد پیروزی مقابل مصر دیروز و دیشب تا صبح بیرون بودن و گزارشگر اروگوئه ای هم مث عادل مرزهای جوگیری رو جابجا کرده و با هر حرکت بازیکنای اروگوئه میگفته جونم خیمنز جونم سوارز جونم کاوانی جونم گودین ... اما در هر حال شخصا شدیدن با این جو زدگی ها مخالفم چرا که معتقدم ما رو به بیراهه میبره و باعث میشه مسیر و هدف درستو گم کنیم و نهایت دستاوردمون در سالهای پیش رو میشه رسیدن به سومین برد جام جهانی مقابل آنگولا در جام جهانی 2038 خوشحالی بخاطر این پیروزی طبیعیه و ایرادی بهش وارد نیست اما جشن و پایکوبی با این شدت و حدت بخاطر بردن مراکشِ همواره معمولی ، توجیه منطقی نداره